Δεν νομίζω ότι μπορώ να ξεκινήσω αυτή τη συγγραφή παρουσιάζοντάς σας The Future Sound of London. Απλώς θα υπάρχουν πάρα πολλά για να καλυφθούν. Εάν δεν είστε εξοικειωμένοι με την έξοδο του FSOL, που πηγαίνει μέχρι το 1992, τότε έχετε πολλά να κάνετε! Απλά θα υποθέσω ότι τους ξέρεις από εδώ και πέρα. Ας προχωρήσουμε λοιπόν λίγο προς τα εμπρός και ας ξεκινήσουμε κάπου στη μέση. Υπήρξε κάποια σιωπή από το ντουέτο στα μέσα της δεκαετίας του 2000, αλλά τους είδαμε να κυκλοφορούν σταθερά μερικές μελωδίες Από τα Αρχεία επί fsoldigital.com. Το 2007, όμως, υπήρχε ένα άλμπουμ με τίτλο Περιβάλλονταπου μετατράπηκε σε μια δική του σειρά, συλλέγοντας επανασχεδιασμένα και ακυκλοφόρητα κομμάτια, με την 5η καταχώρισή του, με τίτλο Περιβάλλοντα Πέντε (2014), όντας το πρώτο άλμπουμ με ολοκαίνουργια μουσική. Σε αυτό το σημείο, οι νευρώνες μου πυροδότησαν ξανά, και βρέθηκα πίσω με ενθουσιασμό, ξεφλουδίζοντας όλα τα στρώματα και παρατηρώντας τους ήχους που ήξερα. Μπορείτε να διαβάσετε τις σκέψεις μου Environments Six & 6,5 – δύο τόμοι των 23 κομματιών ο καθένας, που κυκλοφόρησαν το 2016. Αυτή η διαδοχή παραγωγής συνεχίστηκε σε περισσότερα Αρχεία και Άλμπουμ Ημερολογίου [more on that later]και το 2022 βρεθήκαμε στον έβδομο τόμο του Environments with Τελετουργικά Ε7.001. Αυτό κυκλοφόρησε επίσης σε βινύλιο, και άρπαξα το αντίγραφό μου περιορισμένης έκδοσης κατά τη διάρκεια Ημέρα Δισκοπωλείου. Δεν απογοητεύτηκα και το άλμπουμ κέρδισε την πολυπόθητη θέση στις καλύτερες επιλογές μου της χρονιάς. Επιτέλους φτάνουμε στο Ένας χώρος μερικού φωτισμούπου είναι το δεύτερο κεφάλαιο στον 7ο τόμο [of the purported trilogy]όπως σημειώνεται στο επίθημα “E7.002” του τίτλου του [here, I think it’s like the duo is playing with us, subtitling Environments in various ways]. Εδώ είμαστε λοιπόν, στη μέση της μελλοντικής ρετρό ηλεκτρονικής, του τύπου που μόνο η FSOL μπορεί να δημιουργήσει.
Υπάρχουν δύο πολύ εντυπωσιακά επιτεύγματα που θέλω να επισημάνω εδώ: πρώτον, είναι το 2023 και το δίδυμο Γκάρι Κομπέιν και Μπράιαν Ντάγκανς συνεχίζουν να δελεάζουν τα αυτιά μου με την απολύτως μοναδική, εντελώς απαράμιλλη, καλειδοσκοπική ψυχεδέλεια ηλεκτρονικής μουσικής που είναι μέρος της ζωής μου για πάνω από 30 χρόνια τώρα (ουάου!). Ναι, υπάρχουν άλλοι καλλιτέχνες από εκείνη την εποχή που συνεχίζουν να παράγουν και να καινοτομούν, αλλά κατά κάποιο τρόπο μόνο η FSOL είναι σε θέση να διατηρήσει το straddle που εκτείνεται σε 30 χρόνια. Και δεύτερον, ως αποτέλεσμα της εκπληκτικής απόδοσης τους και της αναγνώρισής τους από μια τεράστια βάση θαυμαστών, είναι σε θέση να διατηρήσουν ένα κάπως χαμηλό προφίλ [is the word ‘underground’ still used?]κυκλοφορώντας με επιτυχία άλμπουμ χωρίς μεγάλη εταιρεία μέσω των δικών τους ψηφιακών καναλιών [you can grab all releases on Bandcamp, but there is no Spotify or any other streaming]. Είναι ένα εντυπωσιακό επίτευγμα, και ειλικρινά, η μουσική εδώ μιλάει από μόνη της.
Το Environments συνεχίζει το ταξίδι προς τα όρια του μέλλοντος του ήχου.
Αν παρατηρήσετε, δεν λέω πολλά εδώ για τη μουσική. Νομίζω ότι αρκεί να το πω αυτό Ένας χώρος μερικού φωτισμού μπορεί να είναι η αγαπημένη μου κυκλοφορία από το μνημειώδες Μορφές ζωής (1994) που μέχρι τώρα γνωρίζω απέξω. Αυτό το τελευταίο αποτυπώνει όλο τον ενθουσιασμό που ένιωσα ποτέ ακούγοντας FSOL για πολλά, πολλά χρόνια. Εάν με κάποιο τρόπο ξεχάσατε αυτό το δίδυμο, τότε τώρα είναι η ώρα να καλύψετε τη διαφορά, ειδικά επειδή μπορείτε ακόμα να πηδήξετε το ετήσιό τους Ημερολόγιο σειρά. Αυτή είναι μια υπηρεσία που βασίζεται σε συνδρομές μέσω του Bandcamp, όπου θα λαμβάνετε ένα νέο κομμάτι κάθε μήνα, αποτελώντας ένα αποκλειστικό άλμπουμ 12 κομματιών μέχρι το τέλος του έτους. Και ναι, μπορείτε επίσης να αξιοποιήσετε τα τελευταία έξι χρόνια (ξεκινώντας από το 2017) ως μια συλλογή από κυκλοφορίες που περιλαμβάνουν άλλα έργα του ντουέτου, όπως Synthi A, Ανθρωποειδής, Πομπός Blackhill, Έξυπνα Συστήματακαι ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΣΩΛΗΝΕΙΔΕΣ μεταξύ άλλων. Τα μαζεύω όλα! Απαραίτητο για κάθε παιδί της ηλεκτρονικής.
