Δικαιοσύνη για τα παιδιά υπό κράτηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας

Είναι ολοένα και πιο σαφές ότι οι άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις της παγκόσμιας πανδημίας COVID-19 δεν επιβαρύνονται εξίσου, πλήττοντας περισσότερο τους πιο περιθωριοποιημένους και ευάλωτους. Ως μολυσματική ασθένεια που ευδοκιμεί όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε κοντινή απόσταση χωρίς πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής υψηλής ποιότητας, ο COVID-19 καταστρέφει αναπόφευκτα τους πληθυσμούς των φυλακών. Ενώ ο αντίκτυπος του COVID-19 στους πληθυσμούς των φυλακών έχει συγκεντρώσει κάποια διεθνή προσοχή, αυτή η προσοχή έχει επικεντρωθεί κυρίως στους ενήλικες. Τα παιδιά που βρίσκονται υπό κράτηση έχουν παραβλεφθεί σε μεγάλο βαθμό, παρά το γεγονός ότι είναι δυσανάλογα ευάλωτα σε κινδύνους για την υγεία που προκύπτουν λόγω των συνθηκών στις οποίες κρατούνται τόσα πολλά.

Ως υπερασπιστές για τα δικαιώματα των παιδιών και για το καλύτερο συμφέρον των παιδιών, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην απελευθέρωση των παιδιών από την κράτηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Στην πραγματικότητα, εάν δεν εργαζόμαστε για την απελευθέρωση των παιδιών από τους κινδύνους της κράτησης, αρνούμαστε σε αυτά τα παιδιά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους καθώς και αποτυγχάνουμε να προστατεύσουμε τα καλύτερα συμφέροντά τους.

Πρόσφατη έρευνα υποδηλώνει ότι τα παιδιά που στερούνται την ελευθερία είναι ήδη πιθανό να υποφέρουν από προβλήματα υγείας, καθιστώντας τα ακόμη πιο επιρρεπή σε σοβαρές μορφές ασθενειών που σχετίζονται με τον COVID. Καθώς οι ενήλικες κρατούμενοι απελευθερώνονται για να μειώσουν τα πιθανά κρούσματα, και παρά τις προσπάθειες ορισμένων χωρών, τα παιδιά σε κέντρα κράτησης σε όλο τον κόσμο παραμένουν σε μεγάλο βαθμό σε υπερπλήρεις εγκαταστάσεις. Αυτά τα παιδιά βρίσκονται συχνά σε εγκαταστάσεις χωρίς πρόσβαση σε καλής ποιότητας υποδομή νερού και αποχέτευσης, με περιορισμένη πρόσβαση σε βασικούς πόρους, όπως το σαπούνι, όλα αυτά επιδεινώνονται από τον υπερπληθυσμό που καθιστά αδύνατη την κοινωνική απόσταση. Εάν ο COVID εισέλθει στο κέντρο κράτησης μέσω οποιουδήποτε από το πολυάριθμο προσωπικό υποστήριξης ή επισκεπτών, τα μέτρα που λαμβάνονται για τον μετριασμό της εξάπλωσης της λοίμωξης περιορίζουν σοβαρά την κίνηση και τις δραστηριότητες των παιδιών, οδηγώντας σε παρατεταμένες περιόδους απομόνωσης – με δυνητικά σοβαρές συνέπειες για την ψυχική υγεία και την ευημερία των παιδιών. παιδιά που σε πολλές περιπτώσεις είναι ήδη πιθανό να υποφέρουν από προβλήματα ψυχικής υγείας.

Τα διεθνή πρότυπα για τα δικαιώματα του παιδιού, που περιγράφονται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ορίζουν ότι τα παιδιά ηλικίας έως 18 ετών έχουν δικαίωμα σε ορισμένα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να είναι απαλλαγμένα από αδικαιολόγητη στέρηση της ελευθερίας και επιβάλλουν στα παιδιά Τα συστήματα δικαιοσύνης πρέπει να ενεργούν προς το συμφέρον των παιδιών. Η στέρηση της ελευθερίας πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο ως έσχατη λύση και μόνο με τον λιγότερο περιοριστικό τρόπο για την προστασία του παιδιού και της κοινότητάς του. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι τα βέλτιστα συμφέροντα των παιδιών υπό κράτηση είναι πρωταρχικής σημασίας κατά τη διάρκεια αυτής της παγκόσμιας πανδημίας COVID-19.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι διαδικασίες που απαιτούνται για τον εντοπισμό, την κατανόηση και την υποστήριξη του βέλτιστου συμφέροντος των παιδιών είναι πολύπλευρες και περίπλοκες και ότι αυτές οι διαδικασίες αναμφίβολα περιπλέκονται περαιτέρω από τους περιορισμούς που επιβάλλει η παγκόσμια πανδημία. Για παράδειγμα, τα παιδιά που απελευθερώνονται από την κράτηση μπορεί να αντιμετωπίζουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια στο σπίτι, την υγεία ή τον κίνδυνο μόλυνσης. Τα καλοπροαίρετα μέτρα όπως η κοινοτική απελευθέρωση ή οι εναλλακτικές λύσεις σε δοκιμαστική περίοδο ενδέχεται να θέσουν ακούσια τα παιδιά υπό τη φροντίδα όσων είναι άρρωστα ή ζουν σε μολυσμένη περιοχή. Τα παιδιά που προσβάλλονται από τον COVID κατά την κράτηση ενδέχεται να μολύνουν τις κοινότητές τους κατά την επιστροφή τους. Οι ρυθμίσεις για την καραντίνα, τη φροντίδα και τη θεραπεία των παιδιών πρέπει να γίνονται με την απελευθέρωσή τους. Ωστόσο, αυτά τα ζητήματα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να νομιμοποιηθεί η αποτυχία αναγνώρισης και υποστήριξης των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των βέλτιστων συμφερόντων των παιδιών.

Τα δικαιώματα των παιδιών υπό κράτηση θα πρέπει να υποστηρίζονται και να προστατεύονται από ένα ολοκληρωμένο και συντονισμένο σύστημα επαγγελματιών. Οι κοινωνικοί λειτουργοί πρέπει να προστατεύουν τα καλύτερα συμφέροντα των παιδιών. Οι υπάλληλοι των υποθέσεων και οι επιμελητές πρέπει να συνδέουν τα παιδιά με βασικές και κρίσιμες υπηρεσίες. Οι δυνάμεις ασφαλείας πρέπει να προστατεύουν τα παιδιά και τις κοινότητές τους. Οι δικαστές και οι εισαγγελείς πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα νομικά συστήματα προστατεύουν τα καλύτερα συμφέροντα των παιδιών και θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα να είμαστε ελεύθεροι από αδικαιολόγητους περιορισμούς και στέρηση της ελευθερίας.

Αναπόφευκτα, τα πρωτόκολλα και η ηθική που στηρίζουν το έργο αυτών των διαφορετικών επαγγελμάτων μπορεί να μην ευθυγραμμίζονται πάντα και μπορεί ακόμη και να βρίσκονται σε σύγκρουση κατά καιρούς. Εκτός από το καθήκον της φροντίδας των παιδιών, οι δικηγόροι – ως λειτουργοί του δικαστηρίου και εκπρόσωποι του δικαστικού συστήματος – πρέπει να προστατεύουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών. Το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να απαιτεί μια αποκλειστική, απεριόριστη εστίαση στο δικαίωμα της απαλλαγής από την αδικαιολόγητη στέρηση της ελευθερίας προκειμένου να ελέγχεται τι πρέπει να κάνουν τα δικαστήρια, οι δεσμοφύλακες και οι δυνάμεις ασφαλείας σε μια περίοδο κρίσης όπως η παρούσα πανδημία. Αυτό εγείρει ουσιαστικά ερωτήματα που περιστρέφονται γύρω από το πώς τα συστήματα και οι συνήγοροι που είναι αφοσιωμένοι στο βέλτιστο συμφέρον των παιδιών προστατεύουν την ελευθερία του παιδιού από την παράλογη κράτηση, ειδικά εάν είναι η κράτηση που θα μπορούσε να το κρατήσει ασφαλές. Πρέπει να κάνουμε και τα δύο; Εμείς πρέπει.

Αυτές οι σκέψεις διερευνώνται μέσω μιας σειράς συνοπτικών πρακτικών και πρακτικών που δημοσιεύονται από την Terre des Hommes με τη βοήθεια εθελοντών υπέρ των δώρων στο δικηγορικό γραφείο Baker McKenzie. Καθορίζουν σχετικά νομικά πλαίσια, που κυμαίνονται από τις διεθνείς αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έως τοπικά και περιφερειακά πρότυπα, καθώς και υπογραμμίζοντας τις πολλά υποσχόμενες πρακτικές που έχουν δεσμευτεί οι φορείς του συστήματος για την προστασία των δικαιωμάτων και των βέλτιστων συμφερόντων των παιδιών που στερούνται την ελευθερία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Προτρέπουμε κάθε κυβέρνηση, δύναμη ασφαλείας, δικαστήριο ανηλίκων και φορέα παροχής υπηρεσιών παιδιών να συμβουλευτεί αυτούς τους πόρους και να εφαρμόσει τις συστάσεις.

Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτούς τους πόρους, ελάτε μαζί μας στις 22 Οκτωβρίου 2020 κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού σεμιναρίου „Δικαιοσύνη για τα παιδιά στην πανδημία: δράσεις για την υποστήριξη της πολιτικής και της πρακτικής» και διαβάστε περισσότερα για την καμπάνια μας: Επιτάχυνση της απελευθέρωσης των παιδιών που στερήθηκαν την ελευθερία σε καιρό COVID-19

Ο Cédric Foussard είναι ειδικός στη δικαιοσύνη για τα παιδιά, εργάζεται σε διεθνές επίπεδο. Ο Foussard είναι επί του παρόντος συντονιστής της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για τη Δικαιοσύνη με τα παιδιά και είναι Ανώτερος Σύμβουλος Συνηγορίας και Παγκόσμιας Μάθησης για το Ίδρυμα Terre des hommes. Για περισσότερο από μια δεκαετία ήταν Διευθυντής του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Ανηλίκων Ανηλίκων, ενός διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού που προωθεί μια παγκόσμια προσέγγιση για τα δικαιώματα του παιδιού, ειδικά για τα παιδιά που βρίσκονται σε σύγκρουση με το νόμο. Έχει συνεισφέρει σε πολλές διεθνείς και ευρωπαϊκές εκδόσεις σχετικά με την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τα παιδιά.

Δείτε όλες τις αναρτήσεις
Η Angela είναι Συνέταιρος και Εκτελεστικός Διευθυντής του Pro Bono στο δικηγορικό γραφείο Baker & McKenzie. Τα έργα της κας Vigil καλύπτουν τον κόσμο σε διάφορους τομείς του δικαίου δημοσίου συμφέροντος. Η ειδικότητά της είναι στο δίκαιο των παιδιών όπου ασκεί ενεργή πρακτική στην εκπροσώπηση παιδιών σε πρωτοβάθμια δικαστήρια, εφετείες, φόρουμ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και δημόσια πολιτική. Έχει τιμηθεί για το έργο της στα ανθρώπινα δικαιώματα, pro bono και υπεράσπιση των παιδιών. Είναι συχνή ομιλήτρια σε εθνικά και διεθνή συνέδρια για θέματα όπως η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ σχετικά με τους υπερασπιστές, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την προνομιακή πρακτική. Βοήθησε να ηγηθεί του πρώτου Hackathon του Λευκού Οίκου για την αναδοχή και την τεχνολογία και συνέχισε το έργο που ξεκίνησε εκεί σε άλλες τεχνολογικές εξελίξεις σε όλη τη χώρα με επίκεντρο τα παιδιά και τους νέους που βρίσκονται σε κίνδυνο και ευάλωτα. Είναι ηγέτης στον Αμερικανικό Δικηγορικό Σύλλογο, στο Εθνικό Ινστιτούτο Συνηγορίας Δικαστηρίων, στο Ίδρυμα Δικηγόρων της Φλόριντα και στο Παγκόσμιο Κέντρο Συνεργατικής Ασφάλειας.

Δείτε όλες τις αναρτήσεις